ಜೀವನೋತ್ಸಾಹ ಅಂದ್ರೆ ಹಿಂಗಿರಬೇಕು
ಹೊದ ಮಂಗಳವಾರ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವಿತ್ತು, ಸಂಜೆ ಊಟಕ ಹೇಳಿದ್ರು. ರಾತ್ರಿ ಒಂಬತ್ತು ಗಂಟೆ ಅಗೀರ್ಬೋದು ಊಟಾ ಮುಗಿಸಿ ಮನೆ ಹೊರಗಡೆ ಕೆಲ ಸ್ನೇಹಿತರೆಲ್ಲ ಮಾತಾಡ್ತಾ ಕೂತಿದ್ವಿ. ಮನೆಯಿಂದ ದೂರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಅಟೊ ಬಂದು ನಿಂತಿತು , ಅದರಿಂದ ಮತ್ತೆ ನಾಲ್ಕಾರು ಜನ ಹುಡುಗರು ಬಂದು ಮನೆ ಒಳಗೆ ಹೋದರು ಊಟಾ ಮಾಡೋಕೆ , ಎಲ್ಲರೂ ನಡ್ಕೊಂಡು ಬಂದ್ರು ಒಬ್ಬ ಮಾತ್ರ ತೆವಳುತ್ತ ಬಂದ , ರಾತ್ರೀಯಾಗೀತ್ತಲ್ಲ ಯಾರು ಅಂತ ಸರಿಯಾಗಿ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ . ಹದಿನೈದ ರಿಂದ ಇಪ್ಪತ್ತು ನಿಮಿಷ ಆಗಿತ್ತು ಅವರೆಲ್ಲ ಊಟ ಮುಗಿಸಿ ಮತ್ತೆ ಆಟೊ ಕಡೆ ಹೊರಟಿದ್ರೆ ಅವರ ಹಿಂದೆ ಮತ್ತೆ ಒಬ್ಬ ತೆವಳುತ್ತ ಹೋಗ್ತಿದ್ದ. ನಾನು 8th ಇದ್ದಾಗ ನನ್ನ ಕ್ಲಾಸಮೇಟ ಒಬ್ಬ ಹೀಗೆ ಇದ್ದ. ನಾನಾಗ ಗ್ಯಾಂಗ್ ಬಾವಡಿಯ ಬೀಸೀಏಮ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ನಲ್ಲಿದ್ದೆ, ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಪಕ್ಕ ಅವರ ಮನೆ ಇತ್ತು ಆತನ ಹೆಸರು ಭೀರು ಅಂತ . ಚಿಕ್ಕ ವಯಸ್ಸಲ್ಲಿ ಪೋಲಿಯೋ ಇಂದ ಆತನ ಕಾಲೇರಡು ಶಕ್ತಿ ಕಳಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾರಣ ಎಲ್ಲರಂತೆ ಎದ್ದು ನಡಿಯೋಕೇ ಆಗ್ತಿರಲಿಲ್ಲ, ಆತನದೋಂದು ಮೂರು ಗಾಲಿಯ ಸೈಕಲ್ ಇತ್ತು , ಬಲಗೈಯಿಂದ ಪೈಡಲ ತಿರುಗಿಸ್ತಾ ಎಡಗೈಯಿಂದ ಹ್ಯಾಂಡಲ್ ಬ್ಯಾಲೆನ್ಸ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ತಿದ್ದ . ಮನೆಯಿಂದ ಸ್ಕೂಲ್ ಗೆ ಬರೋವಾಗ ದಾರಿ ಇಳಿಜಾರ ಇತ್ತು ಯಿಜಿಯಾಗಿ ಬರ್ತಿದ್ದ , ವಾಪಸ್ ಹೋಗೋವಾಗ ದಿನ್ನೆ ಅಲ್ವಾ ಕೈಯಿಂದ ಪೈಡಲ ತೀರುಗೀಸೋದು ಕಸ್ಟ ಆಗ್ತಿತ್ತು. ಒಂದಿನ ನಾನೂ ಸ್ಕೂಲ್ ಇಂದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ಕಡೆ