ನಿಮ್ಮವರೇ ನಿಮ್ಮಿಂದ ದೂರಾದರೆ ?
ಒಂದೆ ಜಾತಿ ಅಲ್ಲ , ಒಂದೆ ಕುಲ ಅಲ್ಲ. ಹೈಟು ವೇಟು ಒಂದ್ ಕಡೆ ಇರಲಿ ಬಣ್ಣ ಭಾವನೆ ಕೂಡಾ ಒಂದಲ್ಲ . ಜೀವನದ ಯಾವುದೋ ಒಂದು ಘಳಿಗೆ ಲಿ ಆತ ಅಥವಾ ಅವಳು ಜೊತೆ ಆಗತಾನೆ(ಳೆ). ಇಷ್ಟನೊ ಕಷ್ಟನೊ ಹೋಂದಿಕೋತಿರಿ, ಕಷ್ಟ ಸುಖ ಹಂಚಿಕೋತಿರಿ , ನಿಮಗರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಒಂದು ಸ್ನೇಹ ಬಲಿತು ಬಿಡುತ್ತದೆ . ಅಚಾನಕ್ಕಾಗಿ ಆದ ಪರಿಚಯ ಅನಿವಾರ್ಯ ಅಗಿ ಬಿಡ್ತದೆ. ಅದು ಸರಿಯೋ ? ತಪ್ಪೊ ? ಕ್ಯಾಲ್ಕುಲೇಷನ್ ಕೂಡಾ ಮಾಡೋಕ್ ಹೋಗಲ್ಲ ನೀವು. ಯಾಕಂದ್ರೆ, ಯಾವ ಕಲ್ಮಶ ಇಲ್ಲದ ಒಂದಿಷ್ಟು ತಿಳಿಯಾದ ಆತ್ಮಾನಂದ ನೀಮ್ಮೇದೇಯಲ್ಲಿ ತೇಲುತ್ತಿರುತ್ತದೆ . ನೀವದನ್ನ ಬಯಸಿಲ್ಲ, ಬೇಕು ಅಂತ ಆರ್ಡರ್ ಮಾಡಿಲ್ಲ ತಾನಾಗೆ ಬಂದ ಉಡುಗೊರೆ . ಬೇಡ ಎನ್ನಲು ಹೇಗೆ ಸಾದ್ಯ .ಬಯಸದೆ ಬಂದ ಖುಷಿಯನ್ನ ಸವಿಯುವ ಭರದಲ್ಲಿ ಅದಕ್ಕೆ ದಾಸರಾಗ್ತಿರಿ, ಸೋಲ್ತೀರೀ , ಕೊನೆಗೊಂದಿನ ಬಿಟ್ಟಿರಲಾಗದ ಭಾವಕ್ಕೆ ಸೆರೆಯಾಗ್ತಿರಿ . ಅವರ ಮಾತು , ಅವರ ನಗು , ಅವರ ಸಾಮೀಪ್ಯ , ಅವರ ಸಾಂತ್ವನ , ಎಲ್ಲವಕ್ಕೂ ಅಡಿಕ್ಟ್ ಆಗ್ತೀರೀ . ಎಲ್ಲಿಯವರೇಗೇ ಅಂದರೆ , ದಿನಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಅವರೊಡನೆ ಮಾತಾಡಬೇಕು , ತಮಾಷೆ ಮಾಡಿ ನಗಾಡಬೇಕು, ಇರೊ ಸಣ್ಣ ಪುಟ್ಟ ನೋವೆಲ್ಲ ಹೇಳಿ ಅವರ ಸಾಂತ್ವನದ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ ಹಗುರಾಗಬೇಕು, ಕೊನೆ ಪಕ್ಷ ಏನರೇ ಒಂದು ತಪ್ಪು ಮಾಡಿ ಅವರ ಕಡೆಯಿಂದ ಬೈಸಿಕೊಂಡರೂ ಪರವಾಗಿಲ್ಲ , ದಿನಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆಯಾದರೂ ಅವರ ಸಾಮೀಪ್ಯ ಸಾಧಿಸಬೇಕು ಅನ್ನೊವರೆಗೂ. ಮೊದ ಮೊದಲು ಎಲ್ಲ ಸರಾಗವಾಗಿಯೇ ನಡಿಯುತ್ತಿರುತ್ತದೆ
